Sinds 2016 help ik mensen familie vinden met behulp van hun eigen DNA. Sindsdien heb ik veel mensen mogen helpen. Maar ik zie ook veel mensen met afstammingsvragen ‘dralen’. Familie zoeken is spannend. Sommigen willen (nog) niet op zoek. Anderen gaan wel op zoek, maar zijn bang. Bang om niet te vinden. Of dat wat je vindt, je niet bevalt. Ook is er de angst dat degene die je vindt, helemaal niet gevonden wil worden. En al helemaal niet door jou.
‘Wat als hij helemaal niet aardig is?’
‘Wat als hij niet op mij zit te wachten?’ of sterker nog: ‘Hij zit natuurlijk niet op mij te wachten’.
‘Straks weet zijn familie van niks?’
(Er staat ‘hij’ omdat de meeste mensen die zoeken, hun biologische vader willen vinden. Maar met je eigen DNA kun je natuurlijk ook je onbekende moeder of grootouder zoeken en vinden.)
Het is voor veel mensen angstig om afgewezen te worden. En dat speelt natuurlijk al helemaal als iemand genetisch zo dichtbij jou staat. Ik maak dan ook geregeld mee dat mensen na een zoektocht wel weten ‘wie het is’, dat ze dus gevonden hebben, maar toch (nog) geen contact zoeken. Rekening houdend met mogelijke gevoelens en gevoeligheden van de ander. En mogelijk onzeker over wat je zelf nou van dat contact verwacht.
Het ís ook doodeng. De ervaring leert dat ‘vinden’ rust geeft. Dat veel families openstaan voor contact. Dat die onzekerheid en angst helemaal niet nodig waren, achteraf. Maarja, daarvoor moet je dus eerst de sprong wagen en op zoek gaan. En als je gevonden hebt, ook echt contact maken.
Ik help je graag met zoeken, maar ook met vinden. Met mijn ervaring kan ik je helpen hoe en wanneer je contact maakt. En je hopelijk het vertrouwen geven dat daarvoor nodig is. Want het bijzondere is: je gaat contact maken met je eigen familie. Niet in traditionele zin, dus zonder de gedeelde herinneringen en ervaringen, maar toch. Het ís familie. Jouw ‘biologische’ familie. En de kans is heel groot, dat dat dus hele aardige mensen zijn. Waar het, als het even meezit, mee klikt en in wie je mogelijk ook nog eens het nodige van jezelf in gaat herkennen.
Durf jij het aan? Stuur me een bericht, dan bespreken we de mogelijkheden! Of lees hier de ervaringen van anderen.
PS De foto is van mijn overleden donorvader. Je kunt op mijn persoonlijke blog lezen over mijn zoektocht. Ook ik vond het zoeken van familie spannend!!!